The blue city

Er is wel een beetje een thema met al die steden hier, ze hebben zo'n beetje allemaal een bijnaam. Jodhpur is de blauwe stad, omdat vroeger bepaalde families dat mochten (hoe het precies zit weet ik niet, Google vast wel ;)) maar inmiddels mag iedereen die dat wil z'n huisje blauw verven. Ziet er wel heel leuk uit, vooral van bovenaf.

Eerst de reis er naartoe die we via Ranakpur doen omdat daar een grote 'Jain' temple staat. Helaas ligt ranakpur niet echt aan een doorgaande weg dus slingeren we zo'n 65 (!!) km op een ontzettend slechte weg. Wel de meest schitterende route, maar zo ontzettend vermoeiend. Manoj doet z'n best de kuilen te ontwijken maar ook dat heen en weer geslinger is geen pretje. 

Halverwege ligt de Jain tempel wat echt een schitterende tempel is. Hij gaat pas om 12:00 uur open en we zijn te vroeg... we wachten even en zodra het open gaat kan ik mn kaartje kopen en naar binnen. Nou, mooi niet dus. Je mag niet naar binnen met 3/4 broek.. grrr. Zeggen ze pas bij ingang tempel ipv kaartverkoop.. Dus na een hoop gehannes (je mag ook geen leer mee naar binnen, geen tassen) een soepjurk gekregen, mn tas en portemonnee in een kluisje en kon ik eindelijk naar binnen. Super mooi! De audio guide is ook super en legt de hele historie uit. De foto's doen helaas niet echt recht aan de tempel.. maar ja. 
 
Daarna vervolgen we de route en stoppen we eerst voor lunch bij een erg duur restaurant / hotel. Dus iets simpels en snel maar weer op pad.

Jodhpur zelf valt erg tegen, super druk, nauwe straatjes en Manoj kon na een rondje stad het hotel niet bereiken en me dus daar niet afzetten. We regelen een tuktuk en daar ga ik dan. Het is inmiddels 19:00 uur en alweer donker. Moe bereik ik het hotel en sjouw mn koffer (shittt toch echt teveel meegenomen) het steegje in en de trappen omhoog. Ook het hotel valt tegen, mooiere plaatjes dan de werkelijkheid, maar wel een mooi uitzicht vanaf mn kamer. 

De kamer is simpel maar oké, bed is hard maar dat maakt inmiddels ook al niet echt meer uit, dus na wat simpels eten lig ik uitgeput in bed.

Op tijd op om naar het fort te gaan. Super mooi en groot dus hup weer een audioguide mee en op pad. Alles wordt verteld over de historie van het fort, de bewoners, enz. Het is echt verrassend. Ook erg hoog maar omdat je beetje bij beetje klimt is het geen zware opgave. Na het fort bezoek ik een soort gedenkplaats voor oude royal family van Rajasthan uit wit marmer en laat me daarna door een tuktuk afzetten in het centrum.

Gekkenhuis!!! Het is bijna diwali (zaterdag) en het is een drukte op de markten... na de hele hoofdstraat te hebben bewandeld en veel te zijn lastig gevallen pak ik weer een tuktuk om ergens anders te lunchen. Super mooie tent dus ik blijf hier lekker lang relaxed zitten. Daarna weer met de tuktuk terug om de echte markt op te gaan, door heel smalle straatjes. Als je je eraan overgeeft valt het reuze mee.

Ik scoor een of andere Diwali kit, nog een kleiner pakketje voor Diwali, een paar armbandjes en het geheim hoe Indiase vrouwen hun sjaals enzo zo mooi houden bij het bewegen... veiligheidsspelden!!! Alles samen voor €3! 
In het hotel maak ik de pakketjes nieuwsgierig open en vraag aan Raj wat het eigenlijk is, want dat het voor een ritueel is begrijp ik wel; maar wat precies..? 
Blijkbaar is het voor Lakshmi, godin van de rijkdom, die wordt aanbeden met Diwali. Op internet zoek ik filmpjes op hoe het precies moet, maar naast de kit heb je nog zoveel meer nodig dat het niet echt opschiet.. het is dus een leuk souvenir om misschien thuis een keer wat mee te doen.

Ik blijf verder die avond in het hotel, het water doet het niet, dus ik baal wel dat ik niet die vieze troep van me af kan wassen dus doe het maar even met behulp van mn hygiënische doekjes... gelukkig doet het water het weer vanaf een uur of 8 dus na het eten 'heerlijk' k-k-koud douchen, tas pakken en slapen.

Morgen fijn weer op pad naar de volgende stad.