Romantic Udaipur

Vrijdagochtend vertrek ik helaas al vroeg vanuit Pushkar maar met een goed doel, op weg naar Udaipur. Volgens Raj een niet te missen stadje (ik sla er Jaisalmer, woestijnstad, voor over)

Halverwege de middag kom ik aan in een super druk gedeelte van de stad, met allemaal kleine drukke weggetjes die soms stijl omhoog en naar beneden gaan, met veel mensen, koeien, schapen, geiten, honden en ezels... en dat allemaal in straatjes waar soms amper één auto fatsoenlijk doorheen kan, maar het gaat hier allemaal onder het nodige getoeter allemaal goed.

Bij aankomst in het hotel wordt ik begroet door een zeer goed Engels sprekende meneer die me van alles verteld maar ik wilde gewoon naar mn kamer. Na 10 min was het eindelijk zo ver en kon ik mijn heel fijne kamer betreden. Geen trappen, geen moeite, gewoon op de begane grond. Joepie!

Dan Udaipur, stad van het luxe hotel Lake Palace wat je wellicht kent van de James Bond film Octopussy. Mijn hotel ligt onderaan Lalghat, voor de oplettende lezers: ghats zijn trappen, en van daaraf is er schitterend uitzicht over Lake Pichola. Ik wordt meteen weer lastig gevallen door mensen die denken dat het origineel is om te vragen waar ik vandaan kom en of ik niet mee wil bootje varen. Nee, ik ben hier net en wil ff rustig rondkijken... dus ik vervolg mijn tocht weer terug omhoog en kom er achter dat het best vermoeiend en warm is om door die stijle weggetjes te lopen met deze temperaturen. Ik besluit gewoon rustig aan te doen en ontdek op m'n gemak de buurt van het hotel.

Vanuit mn kamer heb ik zicht op een reclame bordje van een restaurant en ga daar ook maar eten, blijkt echt een super ligging te hebben dus bof ik ff. Er is 'helaas' alleen plek in een 2 persoons zitje met de beste plaats en mooiste uitzicht... (Foto toegevoegd). De laatste dag eet ik hier ook lunch en 's avonds nog een keer omdat het er zo fijn en relaxed is.

Er is best veel te zien in Udaipur dus de eerste volle dag ga ik op tijd op pad. Er is een mooie tempel vlakbij die ik eerst bezoek, er is op dat moment een 'aarti' (ceremonie) bezig dus ik kijk vanuit een hoekje toe. Na een tijdje buiten te hebben gezeten en weer lastig gevallen werd door dezelfde vragen ben ik maar weer gegaan.

Het City Palace van Udaipur is het grootste in Rajastan en gebouwd door meerdere maharadja's, maar wel in dezelfde stijl. Foto's maken mag, maar alleen als je daarvoor hebt betaald (heb ik niet) een gids kost ook geld, maar ik heb geluk (of pech?) want er zijn zo'n 4 groepen tegelijk binnen waaronder schoolkinderen dus her en der luister ik mee. Op een paar plekken kan ik het toch niet laten om snel ff foto te maken met mn telefoon omdat het er toch wel erg mooi is... aan het einde van de trip loop ik aan de achterkant het paleis uit en loop dan 1 km de weg er rondom heen terug..

Ik wil ook graag wat spullen naar huis sturen omdat ik toch teveel heb meegenomen en t zonde is het weg te gooien. Onderweg terug loop ik naar het postkantoortje om te vragen hoe en wat, dan weer naar hotel om de spullen te pakken, dan naar een winkel om alles in te laten pakken voor verzending, en weer naar het postkantoor... alles snel snel; omdat postkantoor sluit om 16:00 uur en het zondag niet open is. Om 15:30 is alles gelukt..Joepie! 

Eigenlijk heb ik geen zin meer, maar ik had met Manoj afgesproken om die middag met de auto weg te gaan, dus om 4 uur komt ie me halen en gaan we naar Monsoon Palace; bovenop een heuvel mooie zonsondergang. Ik ben er helaas wat vroeg, maar ik besluit relaxed daar te wachten en heb het stuk over Pushkar daar getypt wachtend tot de zon onder ging. 
Onderweg naar de auto bijna aangevallen door een agressieve aap, maar was gelukkig net op tijd weg! 

Zo lang als het verslag over de eerste dag was, zo kort is het over de tweede. Ik ben wel vroeg op pad om naar de kabelbaan te gaan, die kijkt uit over de stad vanaf de andere kant van het Monsoon Palace. Via een gammel kabelbaantje ga je omhoog naar een heuvel waar je ver weg kunt kijken. Er is ook een tempel waar een dienst aan de gang is. Ik kijk even binnen maar zie alleen Indiërs waarvan een aantal me aan blijven staren, dus ik ben er snel maar weer weg. Buiten geniet ik van de rust van het uitzicht en loop langzaam weer terug voor de rit naar beneden. 

Daarna wist ik eigenlijk niet goed wat ik wilde doen, dus na een tip van mama ben ik naar de Ayurveda masseur gegaan, die werd aangeraden in de Lonely Planet (!). Na een uur stond ik helemaal soepel weer buiten, heerlijk! Daarna ben ik de bazaar maar weer afgelopen en heb de tuktuk terug gepakt. 'S middags rustig aan, geluncht, koffer gepakt, met het schattige hondje gespeeld en daarna diner met uitzicht.

Ik begrijp goed dat dit de romantische stad wordt genoemd met de kleine straatjes maar vooral vanwege de uitzichten; bij het meer maar ook vanaf hoger. Wie weet is het nog leuker om het ooit samen met iemand te beleven...